NASER HANI
Prap qershori erdhi
E ti gjithmonë i ri
Dikush ende nuk e di
Se ti je gjallë
Udha jote ngushëllim
Në kohën e sëmundjes së atdheut
Zëri yt nuk vdes
Kujtim i dashurisë për plagën në shërim
Vepra jote vjershë dashurie
Për orientim në terr
Eh Naser Hani
Sot mendoj për veten time
Me sytë e tu për të gjitha kohët
Burrat ëndërrojnë lumturinë
Nga dritaret e pasqyrës
T`i heqin lulet e mykut
E në çdo mbrëmje feste
Dikush do të pyet
Në mesditën e hershme
Për jehonën e zërit tënd
I lodhur jam sot Naser
Nga heshtja e një fjale
Që s`e mposht kurorën e turpit
Elegji mëngjesi do të thurim Naser
Për të pagjumët e pranverës
Që shkrinë dëborën afër ballit
E sot gjëmon me emrin tënd
Zëri i kalimtarëve të shpresës
Gjithmonë për herë të parë
Do të këndoj, gëzuar ditëlindjen Naser
Kurora e turpit ra duke pritur barbarët
E ti Naser
Mundesh sërish të jesh syri i kohës
Parajsa për ty – ball i trëndafilit
Në çdo stinë, para çdo krijese
Edhe atje ku nuk kemi udhëtuar kurrë
Dikush duke vdekur
Ka për detyrë tu tregoj brezave
Shëmtinë e vet me shkëlqimin tuaj
Me emrin tënd
Qyteti nuk mbeti i rrethuar
Me emrin tënd
Fëmijët buzëqeshin duke e përshëndetur diellin
Me emrin tënd
Nuk loton atdheu, edhe nëse bie shi të dielën
Me emrin tënd
Këndojmë këngën e Lumit
Me emrin tënd
Prometheu kërkon përgjigje mëngjeseve
Për shenjat e luleve
Të mos mbeten gjysmake
Në dashurinë e Atdheut
Me Ty, unë nuk jam unë
Me Ty, unë dua të kthehem te ti