Kur Mongolët rrethuan Buharen, ata nuk mund ta merrnin qytetin për një kohë të gjatë për shkak të rezistencës së njerëzve. Xhenghis Khani i dërgoi një mesazh popullit të Buharas.
Ata që lëshojnë armët dhe na dorëzohen do të jenë të sigurt, por ne kurrë nuk do t’u japim besim atyre që na rezistojnë!
Muslimanët u bënë dy grupe:
Një grup; Ata thanë, ‘Le të mos dorëzohemi kurrë, nëse vdesim do të bëhemi dëshmorë, nëse mbetemi veteranë, do të jetojmë me nder.
Grupi tjetër është; Ata thanë, “Le të mos shkaktojmë gjakderdhje, paqja është e mirë, ne jemi më pak se ata për sa i përket armëve dhe numrave, nuk mund t’i përballojmë” dhe ata u dorëzuan …
Xhengiz Khani, atyre që hodhën armët dhe u dorëzuan;
Ai iu tha: “Na ndihmoni kundër atyre që nuk dorëzohen, kur të jemi fitimtarë, administrimin e qytetit do t’ju lëmë ju”.
Kështu, dy grupet e muslimanëve filluan të luftojnë. Me ndihmën e Mongolëve, ata që u dorëzuan dolën fitues.
Pas betejës, Xhengis Khani urdhëroi që ata që iu dorëzuan atij të çarmatosen dhe t’ju prenë kokën.
Pastaj ai tha thënien e tij të famshme:
Nëse do të ishin të besueshëm, ata nuk do të luftonin për ne me vëllezërit e tyre. Ata që e bëjnë këtë ndaj vëllezërve të tyre, do të na bëjnë edhe neve nesër!
Morali i tregimit:
Nëse jeni armiku i vëllezërve tuaj e keni gabim dhe përpiqeni të kompensoni armikun e vërtetë, do të bëheni lodra e armikut dhe partner në mizorinë e tyre ..!
